Namert Kimdir?
Bugün size anlatacağım hikâye, hayatın içinde bazen karşımıza çıkan ve asla beklemediğimiz şekilde bir yolumuzu kesen, bizi hem şaşırtıp hem de kalbimizi kıran birinin hikâyesi olacak. “Namert kimdir?” diye soranlar için, belki de doğru cevabı verebileceğim en doğru an bu. Hayatımda namert dediğim kişi, karşımda dimdik durduğunda, tüm duygularımın çelişkilerle, hayal kırıklıklarıyla yoğrulmasına neden oldu. Hadi gelin, ona nasıl tanık oldum, bir parça da olsa anlatayım.
İlk Buluşma: Güvenim Paramparça Oldu
Kayseri’nin soğuk bir akşamıydı. Havanın buz gibi olduğu ama içimin hala ısındığı bir gündü. Onunla tanıştığımda, bana güven aşılamıştı. Gözlerinde bir parıltı vardı, sanki dünyadaki her şeyin üstesinden gelebilirmiş gibi duruyordu. Tanıştığımız ilk akşam, bana hayatını, hayallerini, korkularını anlattı. O kadar samimiydi ki, her kelimesini içimden inanarak dinledim. O anda bana söylediği her şeyin doğru olduğuna inandım.
İlk başlarda her şey çok güzel gitmişti. Birlikte geçirdiğimiz zamanlar, birer anıya dönüşmüş, ben de o anıların içinde kaybolmuştum. Ama… Yavaş yavaş, bir şeyler farklı olmaya başladı. Geceyi sabaha bağlayan o soğuk Kayseri rüzgarı gibi, içimde bir şeyler beni rahatsız etmeye başladı.
Hayal Kırıklığı: Söylediği Sözler Çözüldü
Bir gün, bana verdiği sözlerin ne kadar boş olduğunu fark ettim. Beklediğim kişiyle karşılaşmadım. Güvenim bir anda paramparça oldu. Beni en çok üzen şey, bana her zaman “bunu senin için yapacağım, sana güveniyorum” dediği halde, her bir sözünün, her bir vaadinin ne kadar uçarı olduğunu görmekti. O an, kendimi her zamankinden daha yalnız hissettim. Ama bir yandan da anlamıştım ki, bana “namert” dediklerinde aslında boşuna dememişler.
Hadi diyelim ki hayat bir sınav, bazen düşeriz, bazen kalkarız, ama bu kadar mı çabuk unutur insan? Bu kadar mı kolay olur birinin sırtını dönebilmesi? O an, içinde bulunduğum durumla ilgili bir tür öfke hissettim ama daha çok bir hayal kırıklığıydı. Yani öfke bile geçip gitti, ama hayal kırıklığı kalıcıydı. Çünkü o günden sonra ona güvenmeyi zor buldum.
Namert Kimdir? Cevap: Beni Tanıyan Kişi
Bana namert denilen kişinin kim olduğunu anlamaya başladığımda, hayatımda belki de en zor kararı verdim: Ona sırtımı dönmek. Gözlerinde eskiden gördüğüm o samimiyeti, o parıltıyı bir daha bulamayacağımı fark ettim. Aslında, belki de hiç var olmamıştı. Belki de o, bir rolü fazlasıyla iyi oynayan biriydi. Beni tanıyormuş gibi görünen, ama aslında benimle hiç ilgisi olmayan birine güvenmek, ne kadar yanlış bir şeymiş meğerse.
Benim için “namert”, her zaman söylediklerine güvenemediğim, içindeki karanlık tarafları bir kenara bırakıp, bana sevgi gösterebileceği kadar bir kalbi olmayan bir kişi olacak. “Namert kimdir?” sorusunun cevabını bizzat kendim verdim: Beni kandırabilen, yalanlar söyleyebilen, ama aynı zamanda bunu bir hak gibi görebilen bir insandır.
Sonra: Umutla Yeni Bir Başlangıç
Ama bir noktada, duygularımın derinliklerinde, bir umut ışığı belirdi. Kendimi yeniden inşa etme kararı aldım. Kimseyi suçlamadım. Her şeyin bir zamanlaması olduğunu düşündüm. Ne olursa olsun, kalbimdeki bu boşluğu yine kendim doldurabileceğimi fark ettim. Her ne kadar namertin sözleri içimde yaralar açsa da, yeniden güvenebilecek bir insan olacağımı düşündüm. Belki de zamanla, namertin yaptıkları bana sadece bir ders olarak kalacak ve ben de başka insanlara güvenebileceğim.
Hayal Kırıklığı, Ama Büyüme
O gün bugündür, hayal kırıklığı ve güven eksikliği her zaman peşimi bırakmadı, ama bu, aynı zamanda beni büyüttü. İnsanların ne kadar güçlü olduklarını bilmedikleri bir dünyada yaşıyoruz. Hepimiz düşeriz, ama önemli olan kalkabilmektir. İşte ben de o gün, hayatımdan namert olan her şeyi, her kişiyi çıkararak bir adım daha ileri gittim. Kendi değerimi daha iyi anlamaya başladım.
Şu an bu yazıyı yazarken, hala bir tür acı hissediyorum. Ama bu acı, aynı zamanda bir rahatlama, bir özgürleşme duygusuna dönüşmüş durumda. Namert kimdir? Bence o, ne olursa olsun içindeki iyi tarafları kaybetmeyen birinin tam tersi olan kişidir. Ve evet, bazen insanlar kaybolur, sözler yıkılır, ama kalbimizdeki doğru dürüst sevgiyi kaybetmediğimiz sürece, her zaman yeniden başlamak mümkündür.
Yani, bence hepimiz namertleri yaşamaktan korkmamalıyız. Çünkü onlardan öğrendiklerimiz, hayatımızda daha sağlam bir yer edinmemize yardımcı olur.